ආදරය, විරහව.. අප කවුරුත් අපේ ජීවිත කාලයේදි විදීමකට සහ විදවීමකට ලක් කරනවා... අපිට අරමුණු, බලාපොරොත්තු තිබුනත් ඒ දේවල් බොහොමයක් භෞතිකව අපේ ජීවන ගමන වෙනස් කරන්න පුලුවන් දේවල් පමනයි.. නමුත් ආධ්‍යාත්මයත් එක්ක ගැටෙන්නෙ ආදරය සහ විරහව....
තමන්ගේ අරමුණු සහ බලාපොරොත්තු මත අපි කොහේ අවසානයේ නතර උනත් තමන් ඒ ලබාගත්තු දේ නිසා තමන් සම්පූර්ණද නැද්ද යන වග තීරනය කරන්නෙ තමන් අත්දැකපු ආදරය සහ විරහව මත....
මේ ආදරයන් සහ විරහවන් අපිට මුන ගැහෙන විදිය විවිදයි විශමයි... හැම ආකාරයේම ආදරයන් සහ විරහවන් එක පුද්ගලයෙක්ට ජීවිතයේ අත් දකින්න වෙන්නේ ඉතාමත්ම කලාතුරකින්... බොහොවිට එහෙම සියලුම ආකාරයන් එක පුද්ගලයෙක්ට අත්දකින්න වෙන්නෙ නෑ.... නමුත් මෙහෙම උනොත් මෙහෙම වෙයි... මේ විදියට උනොත් මේ විදියට වෙයි කියලා හිතන්න නම් තමන්ට ඒ හැම දෙයක් ම තමන්ගේ ජීවිතයෙන්ම අත් දකින්න ඕනෙ නෑ...
මෙන්න මේ වෙලාවට තමයි පරිකල්පනය කියන එක අපිත් එක්ක යාලු වෙන්නෙ.. අපි කවුරුත් කැමතියි තමන් ජීවිතේ අත් දකින දේවල් වලින් පොඩ්ඩක් ඔබ්බට යන්න... ඒ අත්දැකීම් මොනවගේද කියල හිතන්න... (නමුත් කරන්න යන එක හැම තිස්සෙම සුදුසු නෑ....)..
තමන්ගේ අත්දැකීම එක්ක මේ පරිකල්පනය එකතු උනාම අපෙන් එලි දකින දේ බොහෝ නිර්මාණශීලියි.. මොකද හැමදාම අත්දකින රාමුවෙන් ඔබ්බට යන්න පුලුවන් කමක් මේ පරිකල්පනය හරහා අපට ලබෙන නිසා... නමුත් මේක නිර්මානය කරන්නා වගේම නිර්මානය අත් විදින්නාත් අවබෝධ කරගත යුතු දෙයක්...
උදාහරණයක් වශයෙන්.. මගේ බ්ලොගය ගත්තොත් මගේ බ්ලොගය සාපෙක්ශව විරහව ගැන ලියලා තියෙනවා වැඩ්යි කියල ඕනෙ කෙනෙකුට හිතෙන්න පුලුවන්.... මගේ බ්ලොග් සටහන් කියවන සමහර උදවිය මාව පෞද්ගලිකව දන්නවා.. අනෙක් උදවිය මම මේ බ්ලොග් කෙරුවාව කරන නිසා පමනක් මාව දන්න කට්ටිය...(මේ වෙලාවෙදි තව දෙයක් කියන්න ඕනෙ... මේ මගේ බ්ලොග් කෙරුවාව නිසාම මාව දන්න අනෙක් බ්ලොග් යාලුවො, ජීවිතේට මුන නොගැහිලා තිබුනත්... මගේ දැන් හොදම යාලුවො වගේ මට දැනෙනවා)... දැන් ප්‍රශ්නේ පැන නගින්නේ මේ විදියට... මාව එදිනෙදා මුන ගැහෙන යාලුවො මා දිහා ආත්ම අනුකම්පාවකින් කතා කරන බවක් මට දැනෙන්න පටන් ගත්තා ලගකදි ඉදන්... නිතරම "ඕවා ගනන් ගන්න එපා, කොල්ලො ඔහොම තමයි, ආදරේ අපි හැමෝටම අපිට ඕනෙ විදියට ලැබෙන්නේ නෑනෙ, ඔයා ඔය ප්‍රශ්න නිසා ඔය ගැන කල කිරව ගන්න එපා".. මේවා මට ඇහෙන්න පටන් ගත්තා... මටත් ටික කාලයක් ගියා මොවුන් මේ දේවල් වලට මූලාශ්‍ර කරගෙන තියෙන්නේ මගේ බ්ලොග් එක කියලා තේරුම් ගන්න...
කොහොමනමුත් මට මගේ යාලුවන්ට මේ දේ කියන්න නම් හිතුනා... ඒ මගේ පෞද්ගලික තොරතුරු ආශ්‍රය කරගෙන මගේ හැම නිර්මාණයක්ම සිදු නොවන බව.. මම දුටුවා මේ ප්‍රශ්නයට මුහුන දුන් තවත් බ්ලොග් රචකයින් කීප දෙනෙක්ම ඉන්නව... එක අතකට මේ විදියට ලැබෙන ප්‍රතිචාර සතුටක්... එයට හේතුව... ඒ මගේ නිර්මාණ ඔවුන්ට මගේ අත්දැකීම් තරමටම තාත්වික වූ නිසා....
මේ සටහන කියවන ඔබට මොකද හිතෙන්නේ? මට "සභ්‍ය" වචනයෙන් බැනිය හැකි තරමටම මේ සටහන විවෘතයි... මන්ද මට මම සිටින මතය කෙතරම් දුරට වැරදිද යන්න අවබෝධ කරගැනීමට අවශ්‍ය වන නිසා....
